แก่เฒ่า กับ เถ้าแก่
ออกเสียงเหมือนกัน เพียงแต่สลับคำกันเท่านั้น แต่นัยความหมายต่างกันโดยสิ้นเชิง
อย่างแแรก อ่อนล้า เสื่อมถอยตามวัย
อย่างหลัง… แสดงความเป็นเจ้าของ ผู้ที่ต้องทำทุกอย่างให้แก่องค์กรของตน
หากแต่เคยสงสัยใหม… ลองสลับคำมาเป็น "แก่เถ้า" กลายเป็นจุดสิ้นสุดแห่งความแก่เฒ่า(พร้องเสียง) ด้วยผันตัวสู่การสิ้นสุดเป็นเถ้าถ่านจากความชราภาพ
จึงว่าอย่าได้ประมาทในทุกสถานะ อย่าให้คำว่าเถ้าแก่ ครอบงำ ทำงานจนลืมตาย เพราะวันหนึ่งก็ แก่เถ้า ละวางทุกสิ่ง กลายเป็นผุยผง ทุกผู้ไป
มองแบบบวก โอกาสของเถ้าแก่มีมาก หากมีความสามารถจงใช้แสวงหาทางในการบรรลุคุณค่าแห่งตน เสียแต่วันนี้เถิด
มนตรี ประเสริฐรุ่งเรือง