พลิกผันจากนักต่อสู้เพื่อสังคมและประชาธิปไตย
มาต่อสู้ภายในจิต เพื่อทำสงครามเอาชนะใจตนเอง
บทกลอนเพราะๆ จาก…เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
==================
เนื่องเพราะในยามที่อ่อนแอและอยากถูกรัก
ผู้คนอาจสับสนได้
ระหว่างความรัก…ที่คิดมอบให้ผู้อื่น
กับ ความรักที่มีต่อตนเอง
===============
ถ้าเราอยากรู้จักผู้ใดอย่างแท้จริงสักคน
จงดูทั้งเส้นทางที่เขาเลือก
และวิธีปฏิบัติของเขาขณะอยู่บนเส้นทาง
แต่ไม่ควรใส่ใจว่า เขาไปถึงปลายทางหรือไม่
==============
บางครั้งเราเต็มใจเป็นสะพาน
ให้ใครบางคนก้าวข้าม
แต่ห้วงยามแห่งการเสียสละ
กับห้วงยามแห่งการพลัดพราก
ก็มักจะเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน…..
ทั้งนี้เพราะสะพาน…ย่อมมิใช่ที่อยู่ถาวรของใคร
============
หนทางจากเปลือกนอกสู่แก่นแท้ของชีวิตนั้น
ไกลกันดารกว่าทุกเส้นทางที่ผ่านมา
เดินทางแรมปียังไปไม่ถึง
อีกทั้งยังเป็นเส้นทางที่ท่านต้องเดินโดยลำพัง
==============
สำหรับผู้ที่เร่ร่อนอยู่กลางทะเล
หากปรารถนาจะเข้าถึง "ความลึก"
ล้วนต้องเดินทางผ่าน "ความอ้างว้าง"
=========
ชีวิตมิใช่อะไรอื่น
หากเป็นเพียงรอยโศกเล็กๆ
บนผ้าห่อศพของกาลเวลา…
===========
ฟ้ากลางคืนมีดาวดาษ
ดูราวอัญมณีเกลื่อนกล่น
แต่ริ้วลายแห่งราตรี
บ่อยครั้งกลับแวววาวอยู่ในหยาดน้ำตาคน…
=================
Credit : รวบรวมและเผยแพร่โดย ท.ญ อัจฉรา กลิ่นสุวรรณ